Duszpasterze

   

Proboszcz, wicedziekan
Ks. dr Mirosław Gawron
Urodził się 8 lutego 1965 r. w Ryglicach, w diec. tarnowskiej.
Święcenia kapłańskie przyjął  z rąk Arcybiskupa Dr. Tadeusza Gocłowskiego w dniu 23 maja 1992 r. w Bazylice Mariackiej w Gdańsku.

Na obrazku prymicyjnym umieścił słowa św. Efrema:
"Tylko Ty Panie i Twa Matka jesteście nad wszystko piękni".

Pierwszą placówką, do której został posłany była parafia pw. NMP Królowej Różańca świętego w Gdańsku Przymorzu. Po ośmiu latach pełnił posługę wikariusza w parafii pw. MB Bolesnej w Gdyni Orłowie, potem posługiwał m.in. w parafii pw. św. Bernarda w Sopocie.

Głównym polem zainteresowań jest posługa duszpasterska i katechetyczna. Oprócz tego bada problemy przemian tożsamości społeczności lokalnej, a w tym roli jednostki oraz rodzin w kształtowaniu obrazu życia społeczno-politycznego, a przede wszystkim religijności.
Rezultatem badań są liczne publikacje książkowe i artykuły naukowe.  

Decyzją Arcybiskupa Metropolity Gdańskiego Dr. Sławoja Leszka Głódzia, od dnia 16 października 2017 r. ks. Mirosław Gawron  był administratorem, a od 19 maja 2018 r. - pełni urząd proboszcza naszej wspólnoty parafialnej i wicedziekana Dekanatu Sopot.

 

Wikariusz
Ks. mgr Dariusz Wałdoch
Urodził się 10 marca 1964 r. w Chojnicach. Studiował w Seminarium Duchownym w Pelplinie i 18 maja 1991 r. przyjął święcenia kapłańskie z rąk abp. Tadeusza Gocłowskiego.

Na obrazku prymicyjnym umieścił słowa z modlitwy franciszkańskiej:
„Panie, uczyń mnie narzędziem Twego pokoju”.

Posługiwał jako wikariusz w parafii pw. Św. Stanisława Biskupa Męczennika w Gdańsku Wrzeszczu oraz w czterech parafiach pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa.
Pasją ks. Dariusza jest posługa w Nowej Ewangelizacji, do której wzywał św. Jan Paweł II.

 

Ks. Gerard Klein, Jubilat
urodził się 15 grudnia 1940 r. w Nowym Dworze Gdańskim.
Jego święcenia, które przyjął z rąk Ks. Biskupa Edmunda Nowickiego odbyły się 9.06.1968 r.

Na obrazku prymicyjnym umieścił słowa Apelu Jasnogórskiego:
"Maryjo, Królowo Polski, jestem przy Tobie, pamiętam, jestem przy Tobie, czuwam!",
zawierzając tym samym swoje życie i kapłaństwo Matce Najświętszej.

Początkowo pracował jako wikariusz w parafii Najświętszego Serca Jezusowego we Wrzeszczu. Następnie jako wikariusz w parafiach: św. Bartłomieja w Mierzeszynie, św. Wojciecha w Gdańsku, w NSPJ w Pszczółkach, a następnie jako proboszcz w parafii pw. Narodzenia Maryi w Żuławkach.

Od 30 czerwca 1991 r. jest na emeryturze w Sopocie. 9 czerwca 2018 r. przeżywał Złoty Jubileusz kapłaństwa.

Zmarli kapłani

Śp. Ks. kanonik mgr Tadeusz Losiak
Urodził się 8 września 1957 r. w Kościerzynie. Święcenia kapłańskie przyjął w gdańskiej Bazylice Mariackiej z rąk Ks. Arcybiskupa Dr. Tadeusza Gocłowskiego w dniu 16 maja 1987 r. Pierwszą placówką, do której został posłany była parafia św. Kazimierza w Gdańsku Zaspie. Po sześciu latach przyszedł czas na posługę wikariuszowską w parafii NSPJ w Sopocie, potem jeszcze dwa lata w parafii św. Urszuli Ledóchowskiej w Gdyni. W październiku 2002 r. został proboszczem parafii pw. św. Apostołów Piotra i Pawła w Trutnowach, a od września 2012 r. dziekanem dekanatu Żuławy Steblewskie. Od 1 lutego 2013 do 29 kwietnia 2018 r. był proboszczem w parafii NSPJ w Sopocie. Zmarł po długiej chorobie w niedzielę, 29 kwietnia 2018 r. Uroczystości pogrzebowe odbyły się w czwartek i piątek (3-4 maja br.). Śp. ks. Tadeusz Losiak spoczywa na cmentarzu katolickim w Kościerzynie.

Śp. Ks. kanonik Paweł Pierzchała
Urodził się 2 stycznia 1937 r. w Woli Rzędzińskiej pod Tarnowem w rolniczej rodzinie gorliwych katolików Franciszka i Katarzyny zd. Kokoszka. Po ukończeniu szkoły podstawowej (1951) wyjechał do Ustki i ukończył Zasadniczą Szkołę Zawodową w Słupsku. Przez dwa lata pracował w Przedsiębiorstwie Połowów i Usług Rybackich w Ustce, a potem w Zakładach Azotowych w Tarnowie. Maturę zdał w Liceum Ogólnokształcącym w Tarnowie. W 1962 r. wstąpił do Gdańskiego Seminarium Duchownego. Święcenia kapłańskie przyjął 9 czerwca 1968 r. w bazylice Mariackiej w Gdańsku z rąk biskupa Edmunda Nowickiego. Posługiwał jako wikariusz w parafii pw. Św. Michała w Sopocie (1968-1973), w parafii pw. Najświętszego Serca Jezusowego w Gdańsku Wrzeszczu (1973-1975), w parafii Ducha Świętego przy bazylice Mariackiej w Gdańsku (1976-1979), w parafii pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Sopocie (1979-1983). Był również administratorem Parafii pw. MB Częstochowskiej w Kiezmarku (1975-1976). Zapisał się jako kapłan bardzo obowiązkowy, gorliwy spowiednik, zaangażowany w katechizację i oddany posłudze duszpasterskiej, zwłaszcza w szpitalu. W 1983 r. został mianowany proboszczem parafii pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Sopocie. Zrezygnował z urzędu proboszcza 11 sierpnia 1999 r. Był Diecezjalnym Dyrektorem Unii Apostolskiej Kleru (1981-1995). Za długoletnią, gorliwą pracę duszpasterską i wzorową postawę kapłańską otrzymał Kanonika Honorowego Kapituły Archikatedralnej Gdańskiej (1996). Zmarł 19 sierpnia 2015 r. na plebanii w Sopocie i spoczywa przy świątyni NSPJ w Sopocie.

Śp. Ks. prałat Franciszek Grucza
Kaszub - Frãcëszk Grëcza - urodził się 19 listopada 1911 r. w wielodzietnej patriotycznej rodzinie w Pomieczyńskiej Hucie. Został ochrzczony w Sianowie, a potem rodzina przeprowadziła się do Gowidlina. Od 1925 r.  uczęszczał do Gimnazjum i Liceum im. Króla Jana III Sobieskiego w Wejherowie. Tam zainteresował się kaszubszczyzną i teatrem, wystąpił m.in. w sztuce ks. Bernarda Sychty „Gwiôzdka ze Gduńska”. Maturę zdał w 1933, po czym poszedł do wojska, do Łodzi. Pozostałe lata przed wojną uczył się w Seminarium Duchownym w Pelplinie. 4 czerwca 1939 r. otrzymał święcenia kapłańskie i posługiwał w parafiach Lignowy i Piece. Potem wyjechał do Gowidlina, ale został aresztowany i przebywał w więzieniu w Starogardzie. Biskup Karol Maria Splett mianował go proboszczem w Gowidlinie i okolicznych parafiach. Zaczął współpracę z „Gryfem Pomorskim”. Równocześnie został zmuszony do podpisania volkslisty w 1942 r. W 1943 r. wyjechał do Niemiec, aby przeczekać zagrożenie. Wrócił i 21 czerwca 1944 r. aresztowano go, a następniei uwięziono w obozie koncentracyjnym Stutthof. Przebywał tam w grupie księży i pełnił konspiracyjne praktyki religijne. W styczniu został wysłany wraz z innymi więźniami na marsz śmierci. Uciekł z niego w Kczewie k. Przodkowa i ukrywał się w rodzinnych okolicach. W lipcu 1945 r. został wikariuszem w katedrze w Oliwie, a pod koniec 1946 r. został administratorem a potem proboszczem nowej parafii w Sopocie pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa przy ul. Malczewskiego. Wyremontował jej kościół i plebanię. W parafii prowadził ożywioną działalność duszpasterską, organizował też pielgrzymki m.in. od 1946 r. do Wejherowa. Pisał o nich w prasie. W 1959 r. został szefem kościelnej komisji ds. muzyki i śpiewu. Organizował chóry i uczył organistów. W 1960 r. został dziekanem gdańskim i był nim do 1978 r. Pod koniec 1961 r. został szambelanem papieża Jana XXIII. Później otrzymał też godność prałata. W 1966 roku doprowadził do koronacji figury Matki Boskiej Sianowskiej. Od sierpnia 1983 r. przebywał na emeryturze i mieszkał w swej sopockiej parafii. 20 października 1984 roku odprawił pierwszą Mszę św. w języku kaszubskim w miejscowości Wygoda Łączyńska. Tłumaczył Biblię na język kaszubski. Wydał ją w l. 1991-1992 jako „Kaszëbskô Biblëjô. Nowi Testament. IV Ewanjelje”. Zmarł 23 kwietnia 1993 r. w Gdyni i spoczywa przy świątyni w Sopocie. W 1996 r. w kościele wmurowano pamiątkową tablicę i przestrzeń przy kościele nazwano "Placem Ks. Prałata Franciszka Gruczy".
Śp. O. Jerzy Machoń OMI
Ojciec Jerzy Machoń, syn Pawła i Franciszki z domu Ryba, urodził się 29 września 1911 r. w Rudzie Śląskiej, w dzielnicy Orzegów, w archidiecezji katowickiej. Do nowicjatu w Markowicach wstąpił 14 sierpnia 1932 r. Tam też 15 sierpnia 1933 r. złożył pierwsze śluby zakonne. Filozofię studiował w Krobi w latach 1933-1935, a teologię w Obrze w latach 1935-1939. Profesję wieczystą złożył w Obrze 15 sierpnia 1936 r., a 12 czerwca 1938 r. również w Obrze otrzymał święcenia kapłańskie z rąk ks. bp. Walentego Dymka. Pierwszą obediencję w 1939 r. otrzymał do Wikariatu Apostolskiego Grouard w Kanadzie, ale wybuch wojny uniemożliwił mu wyjazd. Nie został więc aresztowany 27 stycznia 1940 r. razem z innymi ojcami. Przez 5 lat wojny i jako jedyny polski kapłan miał pozwolenie na pracę duszpasterską w powiecie wolsztyńskim. Obsługiwał około 15 parafii i był w stałym kontakcie z arcybiskupem Dymkiem z Poznania. Ówczesny prowincjał o. Bolesław Wilkowski wysłał o. Jerzego Machonia do Sopotu w celu organizowania parafii pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa. Po pewnym czasie pracy w Sopocie administrator apostolski ks. Andrzej Wronka mianował go wikariuszem w katedrze oliwskiej, a na jego miejsce skierował ks. Franciszka Gruczę, który dotychczas był tam wikariuszem. Po powrocie do Poznania o. Jerzy Machoń pracował jako misjonarz ludowy. W 1947 r. został posłany do Kędzierzyna, a 1952 r. do Wrocławia na Popowice, gdzie podjął się odbudowy klasztoru oraz kościoła św. Jerzego. W 1957 r. przybył do Katowic, gdzie jako ekonom rozbudowywał kościół na Koszutce. Rok później otrzymał nominację na proboszcza w Kędzierzynie. W 1967 r. otrzymał obediencję do klasztoru w Katowicach, a po roku do Bodzanowa, gdzie nadal był misjonarzem. Pobyt w Bodzanowie został przerwany na rok (1981-1982), kiedy był pełnił obowiązki superiora i ekonoma w domu w Siedlcach. Od 1982 r. należał formalnie do domu w Bodzanowie, ale faktycznie przebywał w oblackim sanktuarium maryjnym w Maria Taferl w Austrii, gdzie pełnił posługę stałego spowiednika i pomagał w obsłudze licznie przybywających pielgrzymów. Tam zmarł 18.01.1994 r. Ceniono go za gorliwość, cichość i niezwykłą pogodę ducha.

Parafia rzymskokatolicka

pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa
ul. Malczewskiego 18, 81-817 Sopot

tel. 690 487 130
nspjsopot@diecezjagdansk.pl

Biuro Parafialne
czynne w godzinach:

Poniedziałek 10.00 - 12.00
Środa 10.00 - 12.00
Piątek 15.30-17.00

w czasie wakacji
Środa 10.00 - 12.00
Piątek 15.30 - 17.00

Wszelkie prawa zastrzeżone przez Parafię Najświętszego Serca Pana Jezusa w Sopocie © Copyright 2017